چرخ چاپخانه‌ها نمی‌چرخد/ تفرقه، مشکل اصلی چاپ/ چاپ با برگزاری جشنواره پیشرفت نمی‌کند

مدیرعامل شرکت چاپ و نشر بانک ملی ایران گفت: نمی‌توان گفت که صنعت چاپ تنها با برگزاری جشنواره پیشرفت می‌کند زیرا این صنعت هنگامی‌توسعه می‌یابد که همه در کنار هم برای پیشرفت آن تلاش کنیم.


به گزارش آژانس خبری چاپ و بسته بندی ایران رقیه عزیزی شیرکوهی خبرنگار فعال فارس گفتگویی با مدیرعامل چاپخانه بانک ملی کرده که در ادامه می خوانید؛ در سال 1376 هجری شمسی به دلیل تقاضای فراوان و حجم بالای سفارش‌های چاپی ساختمان جدید چاپخانه که در این زمان با نام «شرکت چاپ بانک ملی ایران» فعالیت می‌کرد، با زیر بنای 16 هزار متر مربع در کیلومتر 18 بزرگراه شهید لشگری در جاده مخصوص کرج احداث شد و در سال 1379 هجری شمسی در زمینی بالغ بر 49500 متر مربع توسعه یافت.

شرکت چاپ ملی ایران در سال 1379 هجری شمسی به منظور ایجاد امکان نشر کتاب و مجله، مجوز نشر را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرد و به «شرکت چاپ و نشر بانک ملی ایران» تغییر نام یافت.

در این میان درباره وضعیت صنعت چاپ کشور با رضا منصوری مدیرعامل شرکت چاپ و نشر بانک ملی ایران گفت‌وگو کردیم.

* امروزه صنعت چاپ کشور حال و روز خوبی ندارد

آقای منصوری درباره وضعیت صنعت چاپ کشور سخن بگوئید؟

امروز صنعت چاپ پایه و اساس توسعه فرهنگی و اقتصادی است و تأثیر آن در پیشرفت کشور و نقش آن در تولید بر کسی پوشیده نیست به همین دلیل باید به عنوان یکی از محورهای توسعه مورد توجه قرار گیرد و اگر فاصله‌ای با سطح اول دنیا دارد، باید جبران شود.

امروزه صنعت چاپ کشور حال و روز خوبی ندارد و نسبت به سایر خدمات و صنایع در وضعیت نامطلوبی به سر می‌برد. سخن از صنعت چاپ ایران همواره همراه با نقص‌ها، معایب و مشکلات عدیده‌ای که سال‌های سال است، سنگ راه رشد و پیشرفت آن شده است.

ناتوانی صنعت چاپ در به دست آوردن جایگاه واقعی خود در صنعت، ناتوانی مفرط در کسب منزلت اجتماعی خود و جا ماندن از طبقه خرازی‌های و بزازی‌ها، ناتوانی در کسب بودجه درخور و در شأن این صنعت گسترده و سرنوشت‌ساز، ناتوانی در کسب امتیازهای دولتی و محروم ماندن از حداقل حمایت‌هایی که از صنعت می‌شود، ناتوانی در خروج از بحران تعدد مدیریت و گرفتار ماندن بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت صنعت، معدن و تجارت، ناتوانی در بهبود فعالیت‌های جمعی خود مانند نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی تهران و دیگر برنامه‌های مشابه، ناتوانی در بهسازی ماشین‌آلات و بهبود شرایط کسب و کار، ناتوانی در احداث و راه‌اندازی شهرک‌های چاپ که سال‌هاست کلنگ آن در هوا مانده است، ناتوانی در دست‌یابی به استراتژی مشخص برای رسیدن به سطح قابل قبولی در چشم‌انداز نظام؛ و بسیاری ناتوانی‌های دیگر که فهرست آن در ذهن اهالی صنعت چاپ، همواره در آمد و شد است، از جمله مشکلاتی است که صنعت چاپ کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند.

 
* هیچ اطلاع درست و موثقی از میزان رشد صنعت چاپ در کشور وجود ندارد

چه مشکلاتی را پیش‌روی این صنعت مشاهده می‌کنید؟

در اینجا لازم می‌دانم که بگویم، هیچ اطلاع درست و موثقی از میزان رشد صنعت چاپ در کشور وجود ندارد یعنی هیچ آماری وجود ندارد که بتوان به آن درباره میزان رشد صنعت چاپ در کشور، استناد کرد، اما همچنان که بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها بر اساس حدسیات و اغلب اقدامات، بدون برنامه از سر سلیقه است، برای بیان واقعیات صنعت چاپ جز به ذهنیت‌ها نمی‌توان تکیه کرد و جز به سخنان اهالی چاپ که در مصاحبه‌ها منتشر می‌شود، نمی‌توان استناد کرد. همه اینها در شرایطی است که صنعت چاپ حتی قادر نیست که صدای خود را به وضوح به گوش مسئولان امر برساند.

صنعت نشر به واسطه نمایشگاه بزرگ کتاب که تقریباً تمامی اخبار و نگاه‌ها را به خود متوجه می‌کند و شخصیت ممتازی مانند مقام معظم رهبری در آن شرکت می‌کند، به راحتی صدای خود را رسا و بلند به همه کس می‌رساند. امسال این صنعت با تذکر رهبر انقلاب اسلامی در خصوص کاغذ و تأکید بر ارزان شدن کتاب، می‌رود که روزگار نوین و خوشی را تجربه کند. اما متأسفانه صنعت چاپ از این مزایا تهی است، به نحوی که در نمایشگاه چاپ و بسته‌بندی آن، صدایی در نمی‌آید تا به جایی برسد.

راه‌حل‌های زیادی می‌توان برای خروج از بحران برشمرد، کما اینکه بسیار شمرده‌اند و هر کدام به هزار و یک دلیل، ره به جایی نبرده‌اند چراکه اصل اشکال بیان نشده و راه‌حل اصلی به کار گرفته نشده است.

* مشکل اصلی صنعت چاپ، تفرقه و قطعه‌قطعه بودن آن است

راه‌ حل اصلی چیست؟

وقتی مشکل اصلی را بشناسیم، راه‌حل آن هم کشف می‌شود. به نظر می‌رسد که مشکل اصلی صنعت چاپ، تفرقه و قطعه‌قطعه بودن آن است. نکته تکه‌تکه شدن صنعت چاپ به نام‌ها، اتحادیه‌ها و انجمن‌های متعدد و متفاوت، چهره غریبی از این صنعت ساخته و پرداخته است. تشکل‌های گوناگون و کوچک و بزرگ باعث شده که وحدت سیاست، وحدت رویه و وحدت فکر و عمل از میان برود و کسی قادر به تعیین یک استراتژی واحد برای کل صنعت نباشد.

تکه‌تکه شدن صنعت باعث درگیری‌های فکری، ذهنی و برنامه‌ای می‌شود و خود اهالی صنعت چاپ به نحوی با هم درگیر می‌شوند که بسیاری از انرژی‌های صنعت را برای حل اختلاف فی‌مابین خرج می‌کنند.